Drodzy Rodzice
Dziś trzy propozycje dotyczące wpływu fal elektromagnetycznych na zdrowie naszych dzieci i nasze. W dzisiejszych czasach, trudno nam już wyobrazić sobie życie bez telefonu. Ale nie tylko telefony komórkowe generują w domach fale radiowe i promieniowanie elektromagnetyczne.
To także routery wi-fi, laptopy, tablety, zestawy słuchawkowe Bluetooth i inne elementy wyposażone w Bluetooth. Myszy bezprzewodowe, elektroniczne nianie i wszelkie urządzenia smart, których działanie zależy od sieci bezprzewodowej, kuchenki mikrofalowe i tym podobne. Urządzenia te w sposób ciągły emitują promieniowanie EM na poziomach niszczących komórki naszego organizmu.
• Smartfony i tablety zagrożeniem dla dzieci
https://www.medexpress.pl/smartfony-i-tablety-zagrozeniem-dla-dzieci/71425
• Urzadzenia elektroniczne żle wpływaja na rozwój mózgu dzieci
https://highlab.pl/urzadzenia-elektryczne-mozg-dzieci/
• Pole elektromagnetyczne. Czy jest się czego obawiać?
Czy urządzenia radiowo-telewizyjne mają negatywny wpływ na nasze zdrowie?
https://dziecisawazne.pl/pole-elektromagnetyczne-czy-jest-sie-czego-obawiac/
Drodzy Rodzice
Polecam materiał nt. „ Depresja – choroba XXI wieku”, który obejmuje zagadnienia:
• Czym jest depresja kliniczna i jakie mogą być jej przyczyny?
• Jakie są objawy depresji i dlaczego tak trudno ją rozpoznać?
• Jak depresja może wpływać na pracę, a praca na depresję?
• Jak pomóc sobie i innym w depresji?
https://porady.pracuj.pl/zycie-zawodowe/depresja-choroba-xxi-wieku-i-temat-tabu-w-pracy/
Dziecko z depresją
• Depresja okresu dzieciństwa i wieku młodzieńczego
• Przyczyny i objawy depresji
http://pedagog-olszowka.pl/dzecko-z-depresja/
Drodzy Rodzice uczniów klas 0-3. Proponuję – Zabawy dla dzieci – 27 najlepszych pomysłów na zabawę z dzieckiem. Do wykorzystania różne techniki i pomysły, aby zachęcić dziecko do dłuższej zabawy i sprawić, że nie będzie się niecierpliwiło. https://polki.pl/rodzina/dziecko,zabawy-dla-dzieci-27-najlepszych-pomyslow,10029608,artykul.html
Witam Państwa serdecznie w kolejny dzień trwania pandemii, w dalszym ciągu zmagania się z rzeczywistością jaka Nas dotknęła. Dziś mam propozycję, myślę dość pomocną i wartą wysłuchania. NFZ – Wsparcie psychologiczne w czasie pandemii. Pierwszy odcinek pt. „Lęk co zrobić, by Tobą nie zawładnął” – o lęku i jak sobie z nim radzić.
https://www.youtube.com/watch?v=EosRWx9YtZk
Drugi odcinek pt. „Izoluj się pozostając w kontakcie z innymi”- o izolacji i jak sobie radzić z wewnętrznym dyskomfortem nią wywołanym.
https://www.youtube.com/watch?v=oGuM_fiplGE
Pozdrawiam serdecznie Państwa, Naszych Uczniów i Wasze Rodziny.
Sylwia Szymańska
Dyżury pedagoga online
W związku z obecną sytuacją jaką jest epidemia koronawirusa, jestem do dyspozycji Państwa i Uczniów za pośrednictwem e dziennika Vulcan. Zapraszam do korzystania z porad pedagoga szkolnego:
poniedziałek 10:00 -15:00
wtorek 10:00 -15:00
środa 10:00 -15:00
czwartek 10:00 -15:00
piątek 10:00 -12:00
oraz pozostaję do dyspozycji za pośrednictwem poczty email pedagogsp2.sylwia@interia.pl
Jednocześnie polecam Państwu stronę Poradni Psychologiczno -Pedagogicznej w Ostrołęce: ppp.ostroleka.pl
gdzie znajdą Państwo ciekawe wpisy, artykuły, linki, dotyczące między innymi:
ppp.ostroleka.pl/jak-rozmawiac-z-dzieckiem-o-niepokojacej-sytuacji-zwiazanej-z-koronawirusem/
ppp.ostroleka.pl/jak-sobie-radzic-ze-stresem/
Pedagog szkolny- Sylwia Szymańska
Drodzy Rodzice.
Witam serdecznie. Czas kiedy pozostajemy wszyscy w domu wiele od Nas wymaga: organizacji, cierpliwości, zrozumienia… ma również pozytywy, jest czasem odkrywania Siebie na nowo. Polecam do przeczytania artykuł:
https://pieknoumyslu.com/hashtag-zostanwdomu-zmien-swoj-dom-w-swiat-mozliwosci/
STRES W ŻYCIU DZIECKA
Czym jest stres?
Kiedy jakieś zdarzenie, bądź sytuacja sprawia, że odczuwamy silny niepokój, albo zakłóca bieg codziennego życia, mówi się, że doświadczamy stresu.
Najczęstsze przyczyny stresu u dzieci:
- konflikty w domu, szkole, grupie rówieśniczej;
- wszelkie zmiany, których szybki przebieg uniemożliwia dostosowanie się ( wypadek, śmierć w rodzinie);
- przesadne współzawodnictwo;
- nierealistyczne oczekiwania rodziców względem dzieci;
- zła sytuacja rodzinna ( rozwód, alkoholizm, emigracje rodziców);
- przejście z przedszkola do szkoły itp.;
- zbyt duża ilość zajęć dodatkowych;
- kontakt z przemocą (telewizja, komputer);
- sprawdziany, kartkówki, odpytywanie przy tablicy, egzaminy.
Objawy stresu u dziecka:
- bóle i zawroty głowy;
- dolegliwości żołądkowe;
- zgrzytanie zębami;
- brak apetytu;
- kłopoty ze snem;
- omdlenia;
- moczenie się;
- drżenie ciała;
- brak koncentracji;
- negatywna samoocena;
- częste nieuzasadnione wybuchy gniewu.
Wszystkie te objawy mogą świadczyć o tym, że dziecko przeżywa poważne problemy. Jeżeli rodzic zauważy takie reakcje powinien spróbować ustalić ich przyczyny, rozmawiając z dzieckiem. Jeżeli to się nie uda, konieczna jest pomoc specjalisty – psychologa.
Stres towarzyszy każdej dużej nowości w życiu dziecka. Pamiętajmy, że nie można dziecka tylko krytykować, gdyż zaburza to jego samoocenę. Nie można też za dużo chwalić, bo gdy napotka w życiu trudności – załamie się. Należy akceptować dziecko w rodzinie, szkole, środowisku, takim, jakim ono jest. Jako rodzice – czuwajmy nad dzieckiem dyskretnie, okazując mu pomoc, życzliwość, zrozumienie, a przede wszystkim miłość.
CZY DZIECI MOGĄ ŻYĆ BEZ STRESU?
Stresu z życia dziecka wyeliminować się nie da. Można natomiast podjąć działania skutecznie zmniejszające jego zakres.
Stres pełni funkcję stymulującą, dynamizującą wszelkie poczynania człowieka. Jest jednak także potencjalnym czynnikiem zagrażającym jego rozwojowi, szczególnie wtedy, gdy człowiek nie potrafi radzić sobie z jego przedłużającym się trwaniem.
Wielu uważa, że stres dotyka wyłącznie dorosłych, ale tak nie jest. U dzieci często można zauważyć stany lękowe, niepokój, smutek. Zwykle nie mają one swoich przyczyn tylko i wyłącznie w szkole. To, co dzieje się na podwórku, w grupie rówieśniczej, w domu rzutuje na samopoczucie małego człowieka.
Czy można uchronić dzieci przed niepotrzebnym stresem związanym ze szkołą?
Myślę, że w znacznej mierze tak. Starajmy się, aby rozpoczęły one naukę bez żadnych uprzedzeń i przedstawiania szkoły jako źródła przyszłych kłopotów.
Utrzymujmy stały kontakt z wychowawcą klasy dziecka, śledźmy jego postępy, wspierajmy rozwój zdolności, ewentualne problemy rozwiązujmy na bieżąco z pomocą nauczyciela czy pedagoga szkolnego.
Nie utwierdzajmy dziecka w przekonaniu o braku jego zdolności do niektórych przedmiotów, a przekonujmy, że bardzo dużo można osiągnąć pracą. Stwórzmy dziecku jak najlepsze warunki nauki, zabawy i odpoczynku.
Warto wiedzieć, że:
- dzieci wciąż krytykowane uczą się potępiać;
- dzieci wychowane w atmosferze wrogości uczą się walczyć;
- dzieci wzrastające w ciągłym strachu uczą się bać;
- dzieci ośmieszane uczą się nieśmiałości;
- dzieci w pełni aprobowane uczą się lubić samych siebie;
- dzieci akceptowane uczą się odnajdywać w świecie miłość;
- dzieci otrzymujące dość zachęty uczą się śmiałości.
Opracowała:
Sylwia Szymańska
pedagog szkolny
Jak poprawić kontakt z dzieckiem…
Bywa, że mimo wielu wysiłków włożonych w wychowanie dziecka nasz kontakt z nim w okresie dorastania nie jest najlepszy. Czy można coś naprawić? Na pewno można nad tym pracować, ale nie jest to łatwe. Utracone zaufanie, brak wiary, złość to sprawy, które – gdy narastały latami – mogą być trudne do zmiany, ale są możliwe i należy próbować.
Jeżeli chcesz wprowadzić zmiany, to powiedz o tym dziecku. Porozmawiaj z nim o tym, co i jak chcesz zmienić. Wyjaśnij mu dlaczego i poproś o współpracę. Dziecko musi widzieć, że zależy ci na poprawieniu kontaktu.
Jeśli dotychczasowe próby porozumienia się z dzieckiem nie powiodły się, należy podjąć nowe działania. Nie warto rezygnować z bliskości. Oboje tego potrzebujecie.
Jeżeli jakieś zachowanie twojego dziecka jest dla ciebie nie do przyjęcia, spróbuj to zmienić. Powiedz mu:
- o jakie konkretnie zachowanie ci chodzi,
- jakie uczucia przeżywasz, gdy ono zachowuje się w ten nieakceptowany przez ciebie sposób,
- dlaczego to zachowanie jest twoim zdaniem niewłaściwe,
- jakie konsekwencje dla ciebie lub innych ma to jego zachowanie,
- jakiej zmiany oczekujesz.
Jeśli chcesz przeprowadzić z dzieckiem poważną rozmowę po to, by wprowadzić zmiany w waszej rodzinie, to:
- znajdź na nią jakiś spokojny moment,
- zajmuj się tylko tą konkretną sprawą,
- mów o tym, co w związku z konkretnym zdarzeniem czujesz,
- słuchaj uważnie, co dziecko ma ci do powiedzenia,
- zadbaj o to, by każdy mógł przedstawić swój punkt widzenia i wyrazić własną opinię,
- zakładaj możliwość zmiany swojego zdania,
- bądź gotowy do kompromisów,
- koncentruj się na rozwiązaniu problemu, a nie na tym kto wygra.
Bądź przykładem, szanuj prawa dziecka, bądź konsekwentny, ucz…… i rozmawiaj
- Bądź przykładem. Postępuj tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi obserwatorami i łatwo zauważą, gdy nie robisz tak, jak mówisz.
- Wymagaj, ale stawiaj dziecku warunki możliwe do spełnienia.
- Bądź konsekwentny, aby dziecko liczyło się z tobą i wiedziało, że ustalone przez ciebie normy w ważnych sprawach muszą być respektowane.
- Poznaj przyjaciół i znajomych dziecka. Pamiętaj, że w tym wieku koledzy odgrywają ważną rolę i często mają duży wpływ.
- Szanuj prawo dziecka do własnych wyborów, opinii, dysponowania swoim wolnym czasem. Doradzaj, ale nie narzucaj swojej woli.
- Nie bądź nadmiernie opiekuńczy. Pozwól dziecku zdobywać doświadczenia; ono uczy się życia przede wszystkim robiąc nowe rzeczy, sprawdzając. Czasem popełnia przy tym błędy, bądź zatem czujny i w porę reaguj.
- Określ jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających i innych używek, ale sam też unikaj nadużywania leków, papierosów i alkoholu.
- Ucz jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Dotyczy to także sytuacji, gdy ktoś proponuje narkotyki.
- Opracowane przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii